Waarom ik geen 100.000 volgers wil

Annemieke de KroonAuteur van het artikel 2 ReactiesWat mensen hierover zeggen 20 september 2016Datum waarop het bericht is geschreven

Photo by Wayne Dahlberg

Omdat het naar mijn idee erg vermoeiend is….

Natuurlijk, als je een “goeie” boodschap hebt en veel mensen ermee kunt helpen is het handig om een groot bereik te hebben om je verhaal ook aan kwijt te kunnen.

En we weten allemaal, als je je hoofd boven het maaiveld uitsteekt dan blijft dat niet onbesproken. Voorbeelden hoef ik niet te noemen. Negatieve publiciteit is ook publiciteit, maar om nou zoveel lelijks naar je hoofd geslingerd te krijgen, is dat het wel waard?

De afgelopen maanden, zo niet het hele afgelopen jaar heb ik rondgelopen met de gedachte “hoe kan ik de producten en mijn verhaal vanuit mijn bedrijf laten “horen” en laten “zien”, tussen de hele menigte gezondheidsmensen die de sociale media rijk is?”

Ik heb webinars gevolgd, e-books gelezen, tactieken uitgeprobeerd. Bedacht dat ik kon vloggen, kon snapchatten, speciale hashtags moest gaan gebruiken, op die en die dag moet gaan posten (want; de meeste mensen online), pakkende titels bedacht, me uitgesloofd in de sportschool en de list goes on.

Maar hoe meer ik erover nadacht en dingen ging uitproberen, hoe meer weerstand erbij kwam kijken. Ik wil niet de hele dag met een apparaat in mijn handen lopen, ik wil niet mijn leven door een schermpje meemaken, ik wil niet doen wat iedereen al doet, ik heb geen zin meer om alles van onbekend met talent te volgen. Ik wil mezelf niet constant vergelijken met iedereen die een stapje voor lijkt te zijn. Ik wil niet op elke verjaardag over eten praten. Ik wil niet overweldigd worden door alles wat naar me lijkt te schreeuwen over hoe het allemaal moet en dat een strakke body nodig is om de kick uit het leven te halen. Ik wil niet daarvoor iedere dag naar de sportschool op de apparaten mezelf tot het uiterste drijven. Ik wil niet jaloers zijn op de meiden die een succesvolle blog hebben en het ene na het andere gesponsorde pakket aan de deur ontvangen. Ik wil niet alles liken en delen. Ik word al moe van de gedachte, laat staan dat ik alles wat ik wil en denk te moeten steeds in 1 dag wil proppen.

Soms lijkt het leven wel een wedstrijd; de wereld staat ingesteld op ‘winnen’.

Ik wil gewoon mezelf zijn, ik wil bewust genieten van elk moment. Ik wil vrij zijn van apparaten. Ik wil mensen echt leren kennen in real-life. Ik wil gewoon lekker kunnen eten met een groep zonder telefoons op tafel. Ik wil kijken wat mijn volgende stap is om te groeien en dat op mijn tempo doen. Ik wil dingen in mezelf overwinnen, mezelf iedere dag een klein beetje verbeteren. De hele ratrace ‘daarbuiten’ kan ik niet bijhouden. Iedere dag zijn dingen weer anders, beter, groter, mooier, heftiger enz. Maar morgen is het weer vervlogen en is er weer wat nieuws.

En ja, je zult wel denken, dan doe je dat toch lekker, niemand verplicht je iets! Maar is het niet zo dat we daar eigenlijk allemaal naar verlangen? Dat iedereen op een gegeven moment gek wordt van deze levensstijl van alles maar perfect willen laten zien, van genoeg volgers, van bevestiging.

Ergens hoop ik het!

Natuurlijk zijn er onwijs inspirerende mensen online te vinden waar ik enorm veel van leer en dankbaar ben dat ze zichtbaar zijn.

En natuurlijk vind ik het leuk om Instagram te gebruiken voor leuke hoogtepunten of een gerecht dat ik mooi in elkaar heb gezet. En natuurlijk probeer ik met een facebookadvertentie mensen te laten weten dat ik een leuke workshop ga geven. Maar ik hou het allemaal niet meer bij om het te doen “zoals het zou moeten” om mensen te bereiken om bij je langs te komen zodat je echt naar ze kunt luisteren en ze advies kunt meegeven om mooie stappen naar meer gezondheid te maken.

Heeft iemand een beter idee?

Het enige dat ik wil is de dingen doen waar ik van geniet, waar ik passie voor heb, mensen een stapje verder helpen, blij maken en een beetje rust in mijn hoofd….

Alle tips zijn welkom!